Wikipedia

نتایج جستجو

۱۳۹۳ اسفند ۴, دوشنبه

این چه نحوۀ پارسی نگاری ست؟

 



 



 

زبان پارسی که فردوسی سی سال برای "پایندگی" آن رنج برد، گرفتار چنگار زهدان شده است! برای بهبود آن دامن‌های بلند طبعی را به کمر زنید.

این چه کوششی ست که در دنیای مجازی نزدیک به همۀ کاربران کوشش در پایمال کردن زبان پارسی گسترده شده است. این نیرو از کجا توان‌بخشی می‌شود؟

این چه "رازهایی" است که زبان گفتگو/گویشی را، بجای زبان نوشتاری/دیکته بکار می‌گیرید؟

و 

چرا درنوشته‌هایتان از زبان گویایی بهره میبرید نه از زبان نوشتاری؟

در کدام یک از زبان‌های دنیا برای نوشتن از زبان گویایی بهره میبرند؟ 

بله!

در کدام یک از زبان‌های دنیا برای نوشتن از زبان گویایی بهره میبرند؟

و

چرا حرف «هـ» را جانشین «فعل» میکنید. هر جمله پارسی باید با یک فعل پایان پذیرد، مگر در شعر و موارد بسیار استثنایی برای زیبایی کلام.

این چه ژاژ است؟ 

این کژ خواهی ست!

و

این هرزه نوشتن‌ها از کجا می‍آید؟

این دشمنی با زبان پارسی از کجا ست؟

کشور که سلاخی و قصابی شد! از سلاخی و قصابی زبان نیاکانی خود دست بردارید.

هر "حرف"؛ فقط حرف است و هیچگاه جانشین واژه و فعل، نمی‌گردد.

چند پرسش:

آیا "فرهنگ زبانی" به جای فرهنگ نوشتاری (هر چند هم بسیار پُر ارزش باشد)، پست باید گردد و گسترش یابد؟

به‌هم ریزی دستور زبان پارسی و "پَست" سخن گفتن را، هر بازاری و ولگردِ بی سوادی/فرهنگی را توانایی هست، اما اگر یک گام از این "بد فرهنگی" و نیز همچنین "بد سوادی" به جلو بردارید، آن گاه مسئولیت خود را به گردن گرفته‌اید.
برای اینکه زبان گفتاری "گستره" زبان نوشتاری را ندارد و از توان کافی برای رساندن "خواسته" برخوردار نیست و نه تنها برآرنده گفتگوی آسان نمیشود بلکه آنرا برای دریافت سخت نیز میسازد و تا آنجا که باعث گسترش بد سخن گفتن میشود و چون زبان استاندارد نیست گونه‌های بسیار دارد و باعث بوجود آمدن رقابت بین گویندگانش میشود، همانند اینکه یکی میخواهد خوراکی بنام "فرنی" را "فیرنی" بگوید و یا "پاشیدن" را بگوید "پاچیدن" اینها؛ لغزش‌ها و در هم‌اندیشی بسیاری در میان گویندگان و شنوندگان بوجود میاورد و از طرفی مردم/نونهالان زبان پارسی را بدرستی نمیآموزند.

سرچشمه‌ها بسیارند اما هر کسی هم خواست از زبان گفتاری در بیان خود بهره ببرد خرده‌ای ندارد اما درست نیست که "پایه" زبان برای گفتگو در اینترنت و محیط‌های همگانی بشود.
به زبان و ادبیات پارسی ستم و ناراستی نکنید و پارسی را پاس بدارید.

و

از این ارمغان گوهر باری که گلستان‌ها و بوستان‌ها، و
دیوان‌های سروده‌های فراوانی به کمک آن نوشته شده ست، به بهترین شکل نگاهبانی کنید و با یک آهنگ همگانی و هم پیمانی زیبا، این سبک زشت و ناپسند را برای همیشه از بین ببرید...

کامکار

2020/12/11

جامعه بخش اول

  پیش از هرچیز توجه خوانندگان را به یک نکته مهم جلب می‌کنم. این نکته مهم در کلیه نوشته «وبلاگ» بکار گرفته شده است. برای آن که از ازدیاد پان...